Küba devriminin büyük lideri Başkomutan Fidel Castro Ruz sekiz yıl önce aramızdan ayrıldığında, Küba halkı “Soy Fidel” (Ben Fidel’im) diyerek veda etmişti ona.
Kimilerinin zaman içinde solacak bir romantizm saydığı bu söz, büyük bir sözdü.
Çünkü Fidel olmak onun sözlerini tekrar etmekten ibaret değildi. Fidel olmak, herkesin imkansızlık gördüğü yerde “boyuna bakmadan” direnmek, gözü korkmadan hayal kurmak ve yılmadan yeni zaferlere imza atmaktı.
Fidel olmak, ölçüsüz güçlükler karşısında saniye kaybetmeden kolları sıvamak, omuz omuza mücadelenin verdiği iyimserliği Küba halkının en büyük silahı haline getirmekti.
Sekiz yıl önce söylenen o sözün ne kadar gerçek olduğunu Küba halkı defalarca gösterdi. Pandemide ürettiği aşılarla, 40’tan fazla ülkeye el uzatmasıyla gösterdi, dünyanın en incelikli aileler yasasını referandumla kabul ederken gösterdi, ABD’nin uydurma “terörü destekleyen ülkeler” listesine eklenmesinin yarattığı korkunç finansal engeller karşısında gösterdi, bu yıl yaşanan iki kasırganın ve şiddetli depremin ardından sergilediği muazzam birlik, dayanışma ve adanmışlıkla gösterdi.
Fidel, 20. Yüzyılın en büyük devrimcilerinden biriydi. Ne kadar büyük olduğunu, geride bıraktığı mirasın gücü bir kez daha gösterdi.
Selam olsun Comandante!
Selam olsun onu günbegün yaşatan kardeş Küba halkına!
