Yurttaşlarımız zorlu bir Haziran ayı geçiriyor.
Hükümetin ekonomi programı, gerek tasarruf tedbirleriyle gerek uygulama planıyla halkımızı canından bezdirmiş durumda.
Enflasyon son yirmi ayın zirvesini gördü. En temel ihtiyaçlara zam üstüne zam geliyor. Reel ücretler geriledi. Bayram tatili daha başlamadan halkımız için zehir oldu. Bir yerden bir yere kıpırdamak imkansız hale geldi.
Milyonlarca emekçi ve emekli bayram arkasından ücretlere gelecek zammı bekliyor.
Patronlar ve hükümet ise ağızbirliği etmiş durumda, Temmuz’da ücretlere yapılacak artışı bekleyen milyonlara “aman enflasyonu yükselir” diye parmak sallıyor. Aynısını çiftçiye yaptılar. Geçtiğimiz günlerde açıklanan hububat alım fiyatlarına, yıllık enflasyonun sadece dörtte biri kadar artış uygun gördüler.
Memlekette işçi, çiftçi, köylü, yani emeğiyle geçinen milyonlar bu düzenin derdi değil. Varsa yoksa şirketler kazansın, finans sektörü coşsun, ihracat patlasın, şirketler kâr rekorları kırsın.
Muhalefet ise bir taraftan emekçi ve emeklilere sesleniyor fakat öte taraftan uygulanan bu sömürü programına destek oluyor. Ana muhalefetin liderlerinden sömürge valisi gibi çalışan Hazine Bakanı Mehmet Şimşek’e methiyeler eksik olmuyor.
Bu ortamda herkes Temmuz başında yapılacak asgari ücret ve emekli aylıkları artışları için rakam yarıştırıyor.
Kaç lira olsun? Emeklilerin taban aylığı asgari ücrete mi yükselsin? Ülkede asgari değil ortalama ücret haline gelmiş asgari ücret yoksulluk sınırına mı çekilsin, daha mı üstü olsun?
Halkımızı açlık sınırına iten bu düzenin, şimdi daha iyisi diye milyonları yoksulluk sınırına razı etmeye çalışması nasıl kabul edilebilir?
Bizim buna çok net bir sözümüz var.
Emekçi halkımız kırıntıları değil, yarattığı değerin tümünü almalıdır.
Bu değer şirketlerin kasasındadır. O şirketlerin sahibi aileler tarafından zenginlik, servet ve sermaye olarak el konulmuştur.
Gelin, bu şirketlerin sadece birkaçının, sadece son üç yılda halkımızdan çaldıkları zenginliğin dökümüne bakalım.
İşte rakamlar burada:
Türkiye’nin en büyük 500 şirketinin toplamı ise 2021 yılında 405, 2022 yılında 808 milyar lira kâr elde etti.
Oysa halkımız ayın sonunu getiremiyor, kredi kartı borçlarının içinde boğuluyor.
İşte bu karlılık, sömürünün sonucudur. Bu sömürü sonlandırılmadan emekçi halkımız gün yüzü görmeyecektir.
Temmuz ayında maaşlara zam yapılmasın diyenlere el koyulan bu zenginliği hatırlatıyoruz.
Kırıntılar sizin olsun. Bizim yapacağımız şey belli.
Kırıntıları size bırakacak, el koyduğunuz tüm zenginliğe el koyacağız.
İşte halkımızın bayramı o zaman bayram gibi olacak.
