Bugün Soma maden katliamının 10. yılı.
301 madencimiz göçük altında can verdi.
Aradan tam 10 yıl geçmesine rağmen katiller hâlâ cezalandırılmadı.
Daha 301 madencinin kurtarılma çalışmaları sürerken, siyasi iktidar “bu işin fıtratında ölüm var” açıklaması yapıyordu. Yetmedi, göçük altında kalan işçilerin acılı ailelerini tekmelediler, tokatladılar.
Soma katliamı da yapılan bu düşmanlık da unutulmayacak.
Ancak Soma katliamından 10 yıl sonra madenlerde, inşaatlarda, fabrikalarda işçiler ölmeye devam ediyor. Her yıl binlerce işçi patronların kârı için can veriyor.
Patronlar ve siyasi temsilcileri acımasızca saldırmaya devam ediyor.
Madenler ve işletmeler patronların kâr hırsına teslim ediliyor. Çalışma saatleri uzatılıyor, baskı artıyor, “maliyetler artıyor” gerekçesiyle işyerlerinde güvenlik önlemleri alınmıyor ve ölümlerin üzerine yenileri ekleniyor. Soma’nın ardından Ermenek’i, Siirt’i, Amasra’yı, İliç’i yaşadık.
Soma’nın ardından ülkenin dört bir yanında sokaklarda, fabrikalarda, üniversitelerde yapılan anmaları hatırlayalım. Türkiye’de emekçilerin hanesine yazılmış o kara katliamı unutmamak için düzenlenen yürüyüşleri hatırlayalım. Öfke ve acı bilinçlere kazındı.
Bu duygularımızı örgütlülüğe çevirecek, sömürü düzenini yıkacağız.
Madenlerde hayatını kaybeden işçi kardeşlerimizi, iş cinayetlerinde hayatını kaybeden hiçbir işçiyi unutmayacağız.
Soma’nın ve bütün işçi ölümlerinin hesabını soracağız.
