Sivas katliamının üzerinden 25 yıl geçti. 25 yıl sonra yine katliam kınanacak, “unutmadık” denilecek, katiller lanetlenecek, göz yumanlar hatırlanacak.
Yine katliamın failleri, onların gizli destekçileri yakanları aklamak için yananları suçlayan imalarda bulunacak.
Sivas’ın acısı böylece bir kez daha tazelenecek.
Gerici kalkışmanın 25. yılında gericilerden şirin kahramanlar yaratmaya kalkan aymazlığı görmek yaramızı dağlıyor.
Saatler süren gerici eylemi seyreden başka düzen güçlerinin suç ortaklığının unutturulmaya çalışılması bizi utandırıyor.
2 Temmuz’da Sivas’ta olanları sadece bir cahil yobaz sürüsünün deliliği olarak gösterip, emperyalist operasyonların, düzenin İslam kartını açışının unutulması bizi dehşete düşürüyor.
Hiçbirini unutmuyoruz. Unutamayız.
AKP’yi kuranların, Sivas’ta yakanlar olduğunu…
Sivas katillerinin henüz 10 yıl bile geçmeden “askeri vesayete son verecek” demokrasi kahramanları olarak sunuluşunu…
Süleyman Demirel – Erdal İnönü adlarıyla hatırlanan “demokrasi ittifakının” 2. yılı dolmadan yaşanan katliamla da görüldüğü üzere düzenden ve düzen partilerinden medet ummanın ölümcül bir hata olduğunu…
Yobazlığı sahaya süren “modern” güçlerin Taliban, IŞİD, Müslüman Kardeşler örneklerinde ve onlarca ülkede görüldüğü gibi çağdışı katil sürülerinin her zaman en büyük destekçisi olduğunu…
Hiçbirini unutmadık, unutamayız.
Hiçbirini affetmedik, affetmeyeceğiz.
Affetmek yeni katliamlara davetiye çıkarmaktır.
Unutmak aynı şeyleri yeniden yaşamaya hazır olmaktır.
Karanlık yobazların kanlı katliamlarını, emperyalist işgalleri, ırkçı provokasyonları unutmayız.
Hesap soracağız.
Hepsinden!
Türkiye Komünist Partisi
